مقدمه
موضوع تضامین قراردادهای پیمانکاری در قراردادها، یکی از مهم ترین اجزای قرارداد بین طرفین پیمان است. تضامین در قراردادها در راستای جبران خسارت های وارده ی احتمالی است. تضامین قراردادهای پیمانکاری به انواع و اقسام مختلفی تقسیم بندی شده که از جمله آن به تضمین فرآیند ارجاع کار، تضمین انجام تعهدات، تضمین حسن انجام کار، تضمین پیش پرداخت و … می توان اشاره کرد. در این مقاله از وبسایت همیار مترور به انواع شناخت انواع تضمین براساس قوانین و مصوبات بالادستی پرداخته تا شما مخاطبان گرامی، نسبت به هر یک از تضامین، اطلاعات جامع و کاملی را کسب نمایید.
لازم به ذکر است در این مقاله در خصوص انواع تضمین، نحوه آزادسازی و ضبط، براساس آیین نامه تضمین معاملات دولتی موضوع مصوبه شماره ۱۲۳۴۰۲/ت/۵۰۶۵۹هــ مورخ 1394/۹/22 و آخرین اصلاحیات آن، مورد بررسی قرار گرفته، لذا هر کجا که آیین نامه تضمین معاملات دولتی، اشاره گردید، منظور مصوبه ذکر شده است.
– تضمین (تضامین قراردادهای پیمانکاری) چیست؟
با عنایت به به بند الف از ماده ۲ آیین نامه تضمین معاملات دولتی، تضمین عبارت است از سپردن مال یا وجه نقد یا به عهده گرفتن تعهد فرعی یا مضاعف به منظور پایبندی به یک تعهد اصلی و شروط مربوط به آن. انواع تضامین به شرح زیر است:
- تضمین شرکت در فرآیند ارجاع کار
- تضمین انجام تعهدات
- تضمین پیش پرداخت
- سپرده حسن انجام کار
در ادامه به تفصیل در خصوص هر یک از تضامین قراردادهای پیمانکاری ، توضیح خواهیم داد.
نصاب معاملات
برای آن که میزان هر یک از تضامین مشخص گردد، پارامتری با عنوان «نصاب معاملات»، پر اهمیت است. براساس ماده ۳ قانون برگزاری مناقصات، طبقه بندی معاملات از نظر نصاب (قیمت معامله) به سه دسته، معاملات کوچک، متوسط و معاملات بزرگ تقسیم می شوند؛
- برای مثال در سال ۱۴۰۲، معاملاتی که مبلغ کل معامله تا سقف یک میلیارد و چهارصد و پنجاه میلیون ریال باشد، معاملات کوچک شناخته می شد.
- معاملات متوسط نیز در سال ۱۴۰۲ به معاملاتی مقرر شد که مبلغ کل معامله بیش تر از سقف معاملات کوچک بوده و از مبلغ چهارده میلیارد و پانصد میلیون ریال، تجاوز نکند.
- معاملات بزرگ نیز به معاملاتی مقرر شد که مبلغ برآورد آن ها، بیش از مبلغ چهارده میلیارد و پانصد میلیون ریال باشد.
مطابق تبصره 1 ماده 3 قانون برگزاری مناقصات، وزارت امور اقتصادی و دارایی موظف است، در ابتدای هر سال حدنصاب معاملات را بر اساس شاخص‌های کالا و خدمات اعلام شده از سوی بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران، برای تصویب به هیئت وزیران پیشنهاد دهد. این پیشنهاد پس از تصویب هیئت وزیران، اعلام می شود.
نصاب معاملات در سال ۱۴۰۲
– تضامین معتبر:
براساس ماده ۴ آیین نامه تضمین معاملات دولتی، انواع ضمانت نامه هایی که برای ارائه معتبر است به شرح زیر است.
- نوع الف – ضمانتنامه بانکی و یا ضمانت نامه های صادره از سوی موسسات اعتباری غیربانکی که دارای مجوز فعالیت از سوی بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران باشد.
- نوع ب – اصل فیش واریزی وجه نقد به حساب سپرده بانکی مجاز
- نوع پ – ضمانت نامه صادره توسط موسسات بیمه گر دارای مجوز لازم برای فعالیت و صدور ضمانت نامه از سوی بیمه مرکزی ایران
- نوع ث – گواهی خالص مطالبات قطعی تایید شده قراردادهای کلیه اشخاص حقیقی و حقوقی از سوی دستگاه های اجرایی و ذی حسابان مربوط برای همه دستگاه اجرایی مطابق کاربرگ های پیوست که تایید شده به مهر دفتر هیات دولت است.
- نوع ج – اوراق مالی اسلامی دولت
- نوع چ – وثیقه ملکی معادل ۸۵ درصد ارزش کارشناسی رسمی
- نوع ح – ضمانت نامه های صادره توسط صندوق های ضمانت دولتی که به موجب قانون تاسیس شده یا می شوند طبق اساسنامه فعالیت می نمایند.
- نوع خ – ضمانت نامه های صادره توسط صندوق نوآوری و شکوفایی و صندوق های پژوهشی و فناوری غیردولتی
