آجر فشاری یا همان آجر گری، یکی از قدیمی‌ترین انواع آجرهای شناخته‌شده است که با نام‌های دیگری مانند آجر زبره یا آجر توپر نیز شناخته می‌شود. این نوع آجر از خشت (ترکیب آب و خاک رس) ساخته می‌شود و دلیل نام‌گذاری آن به علت استفاده کارگران از فشار دستی بر روی مخلوط خاک رس و آب در قالب‌سازی آن است.
از آجر گری به عنوان یکی از مواد ساختمانی قدیمی و موثر در ساخت و سازهای مختلف استفاده می‌شده است. با اینکه امروزه محبوبیت قدیمی خود را از دست داده است، اما هنوز هم جایگاه خود را در صنعت ساخت و ساز حفظ کرده است.
کاربردها:
آجر گری به دلیل ویژگی‌های مکانیکی خاص خود، در ساخت دیوارهای باربر، طاق ضربی‌ها و دیوارهای باربر و جداکننده به کار می‌رود. همچنین، استفاده از آن در ساخت فونداسیون‌ها نیز رایج است. این آجرها به علت ظاهری که به سنگ‌های طبیعی شبیه است، گاهی در نمای خانه‌ها (به خصوص در مناطق روستایی) نیز مورد استفاده قرار می‌گیرند.
خصوصیات فنی:
مقاومت فشاری: آجر گری دارای مقاومت بالایی در برابر فشار است و دوام و مقاومت فیزیکی بالاتری نسبت به آجرهای دیگر دارد.
چگالی: این آجرها با چگالی‌های مختلف تولید می‌شوند که این چگالی نشان‌دهنده میزان استحکام آنها است. میانگین چگالی آجر فشاری حدود ۱۶۰۰ کیلوگرم بر مترمکعب است.
مقاومتی: مقاومت آجر فشاری با شاخص M-n نشان داده می‌شود. برای مثال، آجر فشاری با شاخص M-350 و M-400 جزو مقاوم‌ترین‌هاست که برای ساخت دیوارهای باربر استفاده می‌شوند.
عایق حرارتی: این آجرها از لحاظ عایق حرارتی عملکرد خوبی ندارند و گرما را به راحتی از خود عبور می‌دهند. شاخص هدایت حرارتی آجر گری کمتر از ۰.۴۳ است.
مقاومت در برابر سرمازدگی: آجر فشاری در برابر سرمازدگی عملکرد خوبی دارد و می‌توان در مناطق سردسیر از آن استفاده کرد.
چرخه انجمادی: تعداد دفعاتی که آجر فشاری می‌تواند بدون افت کیفیت تحمل کند به ۳۰۰ چرخه می‌رسد.
نرخ جذب آب: نرخ جذب آب آجر گری بین ۳ تا ۷ درصد از حجم آن است که این ویژگی اجازه می‌دهد که به راحتی در مناطق مرطوب برای ساختمان‌ها استفاده شود.
از آجر گری به دلیل مزایای مختلفی که دارد، همچنان در صنعت ساخت و ساز استفاده می‌شود و مورد توجه مهندسان و معماران قرار دارد.